Herinneringen

11 thoughts on “Herinneringen”

1. Ik kende Ton als penningmeester van het Cunera-gilde. Elk jaar, als ik gids was in de Cunerakerk, kwam Ton langs om contant geld dat gedoneerd was door toeristen, op te halen. Hij was daarin heel secuur. De combinatie ‘zomervakantie en Ton in de Cunerakerk’ was voor mij een heel sterk gegeven. Hij hoorde er gewoon bij in die kerk! Op de fiets, vanuit Elst, meestal in de hitte. Maar toch: zijn werk als penningmeester vroeg trouw, en dat was hij! Dat het in augustus van dit jaar de laatste keer was dat ik hem ontmoette, dat hebben we samen niet kunnen denken. Ik wens de familie veel kracht en troost toe.

2. De mooie herinneringen blijven. Ik zal altijd aan hem denken als ik op een surfplank sta. Heel veel sterkte voor jullie toegewenst.

3. Beste Anneke, kinderen en kleinkinderen,

   Wat een schok toen ik vanochtend vernam van het overlijden van Ton. Zo onverwacht, en veel te jong nog! Ton zit in mijn herinnering als een van de ‘gangmakers’ bij OVD, altijd in voor een praatje, een vrolijke noot, een kwinkslag, en natuurlijk niet te vergeten de wekelijkse portie vis die hij bij de Stadspoort haalde. Ik wens jullie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies en hoop dat de fijne herinneringen de pijn wat kunnen verzachten.

4. Familie Dijkstra,
   Geschokt en denkend aan de mooie momenten die wij met Ton hebben gedeeld,wensen wij jullie veel sterkte met dit verlies.
   In ons geheugen leeft nog steeds de uitleg die Ton onze familie heeft gegeven tijdends de rondleiding op de Grebbeerg. Enthousiast en vol passie vertelde Ton wat hij wist, en dat was veel, van de slag die daar is geleverd. Wij vonden het prachtig, veel was ons niet bekend.
   De potjes jam, ook verleden week nog waarmee Ton ons verraste. Kweepeer van de boom van Krijn brengt een levende herinnering bij ons binnen. En niet te vergeten de “medische” gesprekken die zijn gevoerd, het wel en wee van een nieuwe knie en heup blijven wij herinneren. Kees kon daar in mee gaan. Gedeelde smart is halve smart. We zien Ton nog marcheren op de uitrit.
   Van harte gecondoleerd. We hopen dat alle mooie herinneringen straks de boventoon mogen voeren. Veel sterkte en kracht toegewenst. Het was fijn om Ton als (over) buurman te hebben. Wij gaan Ton missen.
   Kees en Gerrie Ariesen

5. Beste Anneke, kinderen en kleinkinderen van Ton Dijkstra,
   Van harte gecondoleerd met dit grote verlies. We kunnen het ons gewoon niet voorstellen dat Ton er niet meer is. We kennen elkaar al vanaf de basisschooltijd van onze kinderen. Later hebben we zelfs nog samen hard gelopen en ik ontmoette Ton regelmatig toen ik op de VVV werkte om een gids te zoeken. We kennen Ton als een bevlogen en enthousiaste man. De laatste keer dat we hem spraken was op de Grebbeberg, waar zijn hart naar toe ging en waar hij zo enthousiast over kon vertellen. We wensen jullie heel veel sterkte en kracht om met alle mooie herinneringen aan Ton het leven weer op te pakken!

6. Lieve Anneke, kinderen en kleinkinderen,
   Zondag kregen we het bericht van Anneke dat Ton zaterdag plotseling was overleden. Wat een enorme schok.
   Wij kennen Ton al zeer lang zowel in de prive sfeer als als oud collega bij de OVD.
   We hebben in de loop der jaren heel wat gezellige uurtjes doorgebracht. De vele etentjes over en weer, de bierproeverijen door Ton georganiseerd bij hem thuis, waarbij ik mijn eigen brouwsels mocht inbrengen, zijn kwaliteiten als jammaker, waardoor hij Lidy altijd adressen wist te geven voor goed en goedkoop fruit. Ook de tennistoernooien waar we als dubbel speelden. We zullen dit zeer gaan missen.
   Ook als oud collega bij de OVD heb ik vele jaren een fijne collega aan Ton gehad. De laatste jaren bij OVD waren voor ons niet de gemakkelijkste. Na pensionering hebben we het nog vaak over deze periode gehad en hadden een eensluidende visie op de gang van zaken bij OVD.
   Ton was altijd op en top familieman, de kinderen konden altijd een beroep op je doen. Helaas zullen ze dit moeten gaan missen. Anneke en de rest van de familie wij wensen jullie veel sterkte dit grote verlies te dragen. Voor zover mogelijk zullen wij jullie daarbij behulpzaam zijn.

7. Beste Anneke, kinderen en kleinkinderen
   Ton leerde ik kennen als collega-gids op het militair ereveld. Hij was dienstplichtig officier geweest, vertelde hij me. Ik denk dat hij een goede officier was. Een man met aandacht voor zijn mensen en die voor hen zorgt.
   Toen ik ooit met een afgescheurde achillespees thuis in het gips lag meldde Ton zich onverwacht met een stapel historische tijdschriften. Ik mocht me niet vervelen, vond hij, en geschiedenis boeide Ton en mij. Zo maakte ook Simone kennis met hem en ook zij raakte erg gesteld op Ton.
   Met dezelfde zorg gaf hij leiding aan zijn ploeg gidsen. Een blijvende herinnering aan Ton is voor ons gidsen de informatiemap. Een praktisch gereedschap, een overzichtelijk geordende en keurig verzorgde map met verhalen en genummerde foto’s. Bij elk graf hoort een menselijk gezicht, was het motto van Ton.
   Als ik hem bezig zag als gids realiseerde ik me hoe goed Ton met kinderen overweg kon. Ze luisterden geboeid en ik denk dat kinderen aanvoelden dat hij het hart op de goede plaats had. Omgekeerd hield Ton ook van kinderen. Hij vertelde mij vaak over zijn eigen kinderen en kleinkinderen.
   Ik zal Ton missen, maar ik bewaar de goede herinneringen aan hem en ik ben gelukkig dat ik met hem mocht samenwerken.
   Simone en ik wensen jullie heel veel kracht in deze verdrietige dagen.

8. Lieve familie Dijkstra,
   Nogmaals gecondoleerd met het verlies van jullie man, vader, schoonvader en opa.
   Wat moet het nu een oorverdovende stilte zijn in jullie midden.
   Wij wensen jullie heel veel sterkte toe.
   Toen mijn zoon Tim nog klein was mocht hij ieder jaar bij buurman Ton oliebollen bakken.
   Een heerlijke traditie waar mijn zoon, maar ook ik, warme herinneringen aan heeft!
   Maar zelfs lang nadat mijn zoon iets te groot was voor samen oliebollen bakken kwam Ton altijd nog even een paar zelfgebakken oliebolletjes langs brengen; Heerlijk!
   Op de verjaardagen van onze zoon, kon Ton tijdens het tuinfeest altijd genieten van het gezelschap, het mooie weer, het lekkere eten en een heerlijk wijntje.
   En de sinterklaasavonden waren ieder jaar een feest.
   Buurman Ton die, verkleed als Sinterklaas, altijd nog even een momentje tijd vond om toch nog even bij zijn buurjongetje Tim lang te gaan.
   Mijn zoon vond het zoooo spannend. En de stoel die Sinterklaas ieder jaar gebruikte om op te zitten mocht het hele jaar niet aangeraakt worden… want die was tenslotte voor Sinterklaas!
   Dat gaf Sinterklaasavond altijd een extra dimensie, waar ik Ton nog altijd dankbaar voor ben.
   En niet te vergeten, de kweeperen gelei die Ton ieder jaar langs kwam brengen.
   Steevast met de mededeling: niet op brood doen hoor maar het is heerlijk met een stukje kaas erbij.
   Nog geen 2 weken geleden kwam Ton nog langs met een potje; die zullen we met extra smaak en zorg bij een stukje kaas oppeuzelen.
   En zelfs de lampionnetjes uit eigen tuin die ik een paar weken geleden kreeg van Ton met de mededeling om ze in een vaasje te laten drogen staan symbool van zijn goedheid.
   Het was een eer om Ton als buurman te hebben.

9. Beste Familie Dijkstra

   Wat een verdriet dat Ton zo plotseling is overleden.
   Moeilijk te vatten dat dit nu al gebeurde.
   Ton had een toonaangevende plek binnen de familie.
   Met hem erbij viel er nooit een stilte.
   Elke vriidag pasten ze op onze gezamenlijke kleinkinderen, de kinderen van Job en Elleke.
   Als onderwijzer op een katholieke basisschool had hij een hoog ontwikkeld talent, liefde en kennis om met kinderen om te gaan. De familie betekende heel veel voor hem. Ieder jaar gingen Ton en Anneke met de kleinkinderen op vakantie met de caravan, een hele onderneming.
   Daarnaast had het werk als gids op de Grebbeberg zijn hart.

   Irish blessing
   Moge de weg je tegemoet komen.
Moge de wind altijd in je rug zijn.
Moge de zon warm op je gezicht schijnen,
de regen zacht op je velden vallen.
   En tot we elkaar weerzien, tot we elkaar weerzien,
moge God je vasthouden in de palm van Zijn hand.

   Richard en Hermien Eek

10. Lieve allemaal,
    Vanmiddag zie ik jullie vanwege een ontzettend verdrietige gelegenheid. Koen belde me vorige week op: mijn vader is overleden. Totaal onverwachts en te vroeg. Ik ken Ton persoonlijk vooral van vroeger, van toen Koen en ik een mooie jeugdrelatie hadden. En van de jaren erna uit verhalen die Koen vertelde. Ton was een hele lieve vader en een echte opa. Ik herinner mij Ton als een vader die er is, die met je meedenkt. Natuurlijk ook regels stelt, maar warm, oprecht en geïnteresseerd. Steekt de handen uit de mouwen om te helpen. En in de keren dat ik hem gesproken heb afgelopen jaren altijd vol liefde over de kinderen en kleinkinderen. Het is een enorm gemis om door te gaan zonder Ton. Ik wens de hele familie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Ik hoop dat de herinnering aan Ton, zijn lach en warmte, jullie daarbij helpen.

11. Ton was een verhalenverteller! Mooi om te horen hoeveel hij hield van zijn kinderen en kleinkinderen en van Anneke! We hebben altijd met plezier met elkaar getennist. Ton met Marian en ik met Han, elke maandagavond. Biertje/wijntje na en heel veel verhalen. Met warmte en weemoed denk ik terug aan onze gezellige tijd samen. ❣️